Psikanalitik teori, 19. yüzyılın sonlarında Sigmund Freud tarafından geliştirilmiş, insan zihninin derinliklerini ve davranışlarını anlamaya yönelik bir yaklaşımdır. Temelinde, bilinçdışı süreçlerin insan davranışları üzerindeki güçlü etkisi yatar. Psikanalitik teori, hem bir kişilik teorisi hem de bir psikoterapi yöntemidir.
Temel Kavramlar:
Kişilik Yapısı:
Freud'a göre kişilik üç temel yapıdan oluşur:
Psikoseksüel Gelişim:
Freud, kişiliğin gelişimini bir dizi psikoseksüel evreye ayırmıştır. Her evre, belirli bir erojen bölgeye odaklanır ve bu evrelerde yaşanan çatışmalar, yetişkinlikte kişilik özelliklerini etkileyebilir.
Savunma Mekanizmaları:
Ego, id'in dürtüleri ve süper ego'nun talepleri arasındaki çatışmaları çözmek için savunma mekanizmaları kullanır. Bu mekanizmalar, kaygıyı azaltmaya yardımcı olur.
Psikanalitik Terapi:
Psikanalitik terapi, bilinçdışındaki çatışmaları ortaya çıkarmayı ve çözmeyi amaçlar. Terapi süreci genellikle uzun ve yoğundur.
Eleştiriler:
Psikanalitik teori, bilimsel olarak test edilmesinin zor olması, uzun ve maliyetli olması ve aşırı cinselliğe odaklanması gibi nedenlerle eleştirilmiştir. Ancak, psikoloji ve psikoterapi alanında önemli bir etki bırakmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page